luns, 31 de decembro de 2012

¡Feliz ano!

Xa tamos a piques de acabar o 2012, e nunhas horas xa taremos festexando o ano novo (menos en Australia, que eses van por diante). Fálovos pré contarvos ó que se facía nestes pueblos nestes días.
O día de Noiteboa matábase nas casas o galo máis grande que se tiña no galiñeiro, ye preparábase prá a cea. Como curiosidá, a partir das 12 da noute poñíanse doce cáscaras de cebola na ventá, unha por cada mes, e botábase dentro de cada unha un grano de sal gorda; ó día siguiente á mañá, según estén máis derretidas ou menos, quería decir qué mes iba chover máis ou menos durante o ano novo.
Pró hoi día muita xente da que aínda vive todo o ano na parroquia suele ir a casa dos fillos ás ciudades a pasar estas fechas ca familia, ye esta costumbre tá perdéndose, se non se perdeu completamente. Máis nada se facía no día de Noiteboa ye o Nadal, días normales de traballo como todo o ano.
Despóis taba a Feira da Puebla o día 29, e iban os veciños á venta dos cochos mayoritariamente. Xa se iba pola mañá, ye comíase pulpo, como se sigue facendo en cada Feira.
Como dato final, pode apuntarse que nestes días aproveitábase pré face-la matanza do cocho, ye algüis dos veciños da aldea acercábanse á casa na que se facía a axudar, e de noite cenaban todos-los veciños da aldea (os que axudaban ye os que non) na casa únde se mataba.
Máis nada  (dende o meu pueblo ye ca fonte da miña familia) facíase nestes pueblos e nesta parroquia no Nadal.
Un cordial saludo, ye feliz ano 2013.


4 comentarios:

  1. Buenos días Diego

    Antes que nada, ahora que estamos en las fechas, déjame felicitarte el año nuevo. Me ha encantado que dejaras un comentario en mi blog por varias razones, la más importante por darme a conocer este magnifico blog, otro más de los tantos que muestran la belleza de nuestra tierra. Al igual que tú, yo también soy un chaval joven que empezó hace ya 5 años a contar las maravillas de Ibias. Tenemos la suerte de vivir en un paraíso, pero la desgracia de que nadie apueste por nosotros debido a la lejanía. Esto ha de cambiar, entre todos estamos contribuyendo a resaltar la infinidad de valores y posibilidades que nuestra tierra ofrece y espantar la imagen de un concejo lejano y lleno de mayores.

    Te animo a seguir por este camino, no toda la gente joven está por la labor de luchar y valorar lo que antes fue de sus padres y abuelos, déjame que te felicite por ello. Aquí tienes un lector más y con tu permiso, enlazo tu blog en el mío para ayudarte a conseguir más…

    Un gran saludo y a continuar…

    ResponderEliminar
    Respostas
    1. Hola Ángel!!
      Feliz año para ti también. Qué razón tienes, y qué olvidado está el concejo debido a la lejanía... Es nuestra misión, colgar en la web todo lo posible de Ibias y la zona y acercarlo a todos los que estén interesados y les pique la curiosidad.
      Muchas gracias hombre, la verdad es que tiene que gustar y estar orgulloso de tus raíces para tirar para adelante y hacer lo posible para no dejar caer en el olvido Ibias, que NO CAERÁ NUNCA. Yo también te enlazo al mío.
      Un cordial saludo Ángel

      Eliminar
  2. Bienvenido Diego al mundo blogero del lejano oeste ibienes.
    Feliz año nuevo y que sea muy productivo en entradas en tu estupendo blog sobre una de las parroquias más desconocidas, de la ya de por si desconocida Ibias.
    Ánimo y hasta el infinito y más ayá.

    Salu2
    Gavilan

    ResponderEliminar
    Respostas
    1. ¡Bien hallado Gavilán! Feliz año para ti también! Ganas no me faltan y voy a tirar de esto todo lo que pueda, la verdad es que sí, somos la parroquia más aislada del concejo pero no por ello menos guerreros jajaja!
      Muchas gracias, un saludo para Seroiro!

      Eliminar

Veña ho, ¡nun vas quedar calado agora!